Potražnja je podložna neizvesnosti, sa različitim nivoima klimatskih ambicija i različitim putevima razvoja tehnologije koji rezultiraju širokim spektrom potražnje za mineralima.
Na primer, potražnja za litijumom u 2040. godini može biti 13 puta veća (ako baterije sa redoks protokom vanadijuma brzo prodru na tržište u STEPS-u) ili 51 puta veća (ako se potpuno solidne baterije komercijalizuju brže nego što se očekivalo u SDS-u) od današnjih nivoa. Kobalt i grafit mogu imati 6 do 30 puta veću potražnju nego danas u zavisnosti od pravca evolucije hemije baterija.
Među materijalima bez baterija, potražnja za REE raste sedam puta u SDS-u, ali rast može biti čak tri puta veći od današnjeg nivoa ako bi kompanije koje se bave proizvodnjom vjetroelektrana više okrenule turbinama koje ne koriste trajne magnete u kontekstu STEPS.
Ove velike neizvesnosti oko mogućih budućnosti mogu delovati kao faktor koji ometa investicione odluke rudarskih i prerađivačkih kompanija, što bi zauzvrat moglo da izazove neravnoteže ponude i potražnje u godinama koje dolaze. Uprkos obećanjima o ogromnom rastu potražnje, rudarske i prerađivačke kompanije možda neće biti voljne da obave velike investicije s obzirom na širok spektar mogućih putanja potražnje.
Najveći izvor varijacija u potražnji potiče od neizvjesnosti oko najavljenih i očekivanih klimatskih ambicija – drugim riječima, da li primjena čiste energije i rezultirajuća potražnja za mineralima slijede putanje STEPS ili SDS. Vlade imaju ključnu ulogu u smanjenju neizvesnosti slanjem jakih i doslednih signala o svojim klimatskim ambicijama i sprovođenjem specifičnih politika za ispunjavanje ovih dugoročnih ciljeva.
Ovi napori takođe treba da budu praćeni nizom mera za ublažavanje brzog rasta zahteva za primarnim snabdevanjem, kao što je promovisanje tehnoloških inovacija za efikasnost materijala ili zamenu, povećanje reciklaže i produženje veka trajanja postojeće imovine kroz bolje održavanje.
